Cantata BWV 17
Wer Dank opfert, der preiset mich
Qui em dóna gratitud, em glorifica
3
– Ària [Soprano]
Violi I/II – Continuo
Herr, deine Güte
reicht, so weit der Himmel ist,
Senyor, la teva bondat és gran com el firmament,
Und deine Wahrheit
langt, so weit die Wolken gehen.
i la teva veritat arriba tan lluny com els núvols s’en
van.
Wüßt ich gleich
sonsten nicht, wie herrlich groß du bist,
Si no m`hagués adonat mai, com de gran i magnífic ets,
So könnt ich es gar
leicht aus deinen Werken sehen.
no podria veure tan fàcilment tot el que tu has creat.
Wie sollt man dich mit Dank
davor nicht stetig preisen?
Com, doncs, no hem de donar-te gràcies per tot això?
Da du uns willt den Weg des
Heils hingegen weisen.
Si, a escanvi, vols mostrar-nos el camí de la salvació.
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada