divendres, 27 d’agost del 2010

LA ROCA DE LORELEI

Am Lorleyfelsen

Johann Wolfgang von Goethe


Der Mondschein blinket in silberner Pracht,
Es rauschet im Thale der Rhein so sacht;
Auf hohem Gefels singt die Loreley,
Sie kämmt ihr goldig Gelock dabei.
Und wie es rauschet und raunet und blinkt,
Die Fee mir hoch oben vom Felsen winkt. -
Horch! – Glockenton über den Rhein verschwunden,
Die Fee ist verschwunden, der Zauber verflieht!



A la penya de Lorelei


Brilla la lluna amb esplendor d’argent,

L’aigua del Rin llisca suau i silent;

Dalt la penya la Lorelei refila

Mentre els seus cabells d’or esbadia.

I quin oreig, quina pau, quin descans!

La fada des del cim fa jugar les mans.-

Mireu! –El mormoleig del Rin s’ha fet enrera

I s’ha esvanit, s’ha esfumat, la fada encisera!



Traducció d’Antoni Sàbat i Aguilera